Οι καλύτερες ρετρό και vintage κονσόλες στην ιστορία
Η ιστορία με κεφαλαία γράμματα γράφεται από τους νικητές, όπως όλοι γνωρίζουμε. Το ίδιο ισχύει και για τα βιντεοπαιχνίδια. Αν γνωρίζουμε τους κύριους κατασκευαστές κονσολών όπως η Nintendo, η Sony, η Microsoft ή η τελευταία SEGA, τι γίνεται με τους άλλους; Αυτοί που έχουν δοκιμάσει νέες προσεγγίσεις ή έχουν εφεύρει εκ νέου τον τροχό. Λοιπόν, θα σας τα πούμε αμέσως.
Magnavox Odyssey, που κυκλοφόρησε το 1972 στις ΗΠΑ και το 1973 στην Ευρώπη, η πρώτη από όλες τις κονσόλες παιχνιδιών
Ένα διαστρικό όνομα για αυτή τη χιονάτη κονσόλα. Το Odyssey ήταν το πρώτο της πρώτης γενιάς κονσολών παιχνιδιών και παρήχθη από τη Magnavox. Αυτό το αμυλούχο κουτί είχε σύστημα καρτών και ήταν συνδεδεμένο με τηλεόραση. Η κονσόλα έδειχνε το παιχνίδι ασπρόμαυρο. Οι παίκτες τοποθέτησαν ένα στρώμα πλαστικού στην οθόνη και χρησιμοποιούσαν τα κουμπιά περιστροφής για να μετακινήσουν τις κουκκίδες.
Το Fairchild Channel F, που ξεκίνησε το 1976 στις Ηνωμένες Πολιτείες
Η κονσόλα παιχνιδιών Fairchild Channel F (γνωστή και ως Video Entertainment System ή VES) κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1976 στις Ηνωμένες Πολιτείες και πωλήθηκε για 170 $. Ήταν η πρώτη κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών στον κόσμο που περιείχε μικροεπεξεργαστή και βασιζόταν σε σύστημα φυσιγγίων.
Atari 2600, που κυκλοφόρησε το 1977 στις Ηνωμένες Πολιτείες
Το Atari 2600 (ή Atari VCS) είναι μια κονσόλα δεύτερης γενιάς που χρονολογείται από τον Οκτώβριο του 1977. Εκείνη την εποχή, πωλήθηκε για περίπου 199 $, και ήταν εξοπλισμένο με ένα joystick και ένα παιχνίδι μάχης ("Combat"). Το Atari 2600 αποδείχθηκε ότι ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών της γενιάς του (έσπασε ρεκόρ μακροζωίας στην Ευρώπη) και σηματοδότησε την αρχή της μαζικής αγοράς για βιντεοπαιχνίδια.
Το Intellivision, που κυκλοφόρησε το 1980 στις Ηνωμένες Πολιτείες
Παραγωγή της Mattel το 1979, η κονσόλα παιχνιδιών Intellivision (μια συστολή της Intelligent και της τηλεόρασης) ήταν ο άμεσος ανταγωνιστής του Atari 2600. Κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1980 στην τιμή των $299 και περιείχε ένα παιχνίδι: Las Vegas BlackJack .
Το Sega SG-1000, που κυκλοφόρησε το 1981 στην Ιαπωνία
Το SG 1000, ή Sega Game 1000, είναι μια κονσόλα τρίτης γενιάς που παράγεται από τον ιαπωνικό εκδότη SEGA, σηματοδοτώντας την είσοδό του στην αγορά οικιακών βιντεοπαιχνιδιών.
Η Colecovision, που κυκλοφόρησε το 1982 στις Ηνωμένες Πολιτείες
Κοστίζοντας ένα μέτριο $399 εκείνη την εποχή, αυτή η κονσόλα παιχνιδιών ήταν μια κονσόλα δεύτερης γενιάς που παρήχθη από την Connecticut Leather Company. Τα γραφικά και τα χειριστήρια παιχνιδιών του ήταν παρόμοια με αυτά των arcade παιχνιδιών της δεκαετίας του 80. Περίπου 400 τίτλοι βιντεοπαιχνιδιών κυκλοφόρησαν σε κασέτες καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Το Atari 5200, που κυκλοφόρησε το 1982 στις Ηνωμένες Πολιτείες
Αυτή η κονσόλα παιχνιδιών δεύτερης γενιάς κατασκευάστηκε για να ανταγωνιστεί τις προκατόχους της Intellivision και ColecoVision, τις πιο δημοφιλείς κονσόλες παιχνιδιών στην αγορά και, κυρίως, τις φθηνότερες. Το Atari 5200, το οποίο δεν κυκλοφόρησε ποτέ στη Γαλλία, ήθελε να επιδείξει την καινοτομία του μέσω των 4 θυρών ελεγκτή και του συρταριού αποθήκευσης. Ωστόσο, η κονσόλα απέτυχε παταγωδώς.
Το Neo-Geo της SNK, που κυκλοφόρησε το 1991 στην Ιαπωνία, το Royce των κονσολών παιχνιδιών!
Γνωστή και ως NeoGeo Advanced Entertainment System, η κονσόλα Neo-Geo είναι πανομοιότυπη με το σύστημα arcade Neo-Geo MVS. Η 2D βιβλιοθήκη παιχνιδιών τους επικεντρώνεται σε παιχνίδια μάχης και είναι καλής ποιότητας. Πρόσωπο, το ευρύ κοινό τη θεωρεί κονσόλα «πολυτελείας».
Το 3DO Interactive Multiplayer της Panasonic, που κυκλοφόρησε το 1993 στις Ηνωμένες Πολιτείες
Αυτή η κονσόλα, με πιο μοντέρνα εμφάνιση από τις ακολούθους της, συμμορφώθηκε με το πρότυπο 3DO (3D Objects) που καθιερώθηκε από την The 3DO Company, μια αμερικανική εταιρεία έκδοσης βιντεοπαιχνιδιών. Η μέγιστη ανάλυσή του ήταν 320×240 σε 16 εκατομμύρια χρώματα και υποστήριζε κάποια 3D εφέ. Περιείχε μία μόνο θύρα joystick, αλλά επέτρεπε τη διαδοχή 8 άλλων. Η τιμή του; 700 δολάρια.
Το Jaguar, που κυκλοφόρησε το 1993 στις Ηνωμένες Πολιτείες
Παρά το ονειρικό όνομα και την προηγμένη τεχνολογία, η Jaguar δεν άντεξε πολύ στην αγορά. Η τελευταία κονσόλα κασετών που κυκλοφόρησε από την Atari είχε μια σχετικά περιορισμένη βιβλιοθήκη παιχνιδιών, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει την αποτυχία της.
Nuon – VM Labs – 2000
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, εμφανίστηκε το Nuon, μια τεχνολογία VM Labs που ιδρύθηκε από έναν πρώην άνδρα της Atari, η οποία επέτρεψε την προσθήκη ενός στοιχείου βίντεο σε ένα DVD player. Για όσους θυμούνται, ο Jeff Minter ήταν ένας από τους προγραμματιστές λογισμικού τους. Ήταν υπεύθυνος για το Tempest και όλες τις παραλλαγές του και το Attack of the Mutant Camels. Αν η ιδέα είναι ελκυστική στα χαρτιά, μόνο η Toshiba και η Samsung πηδήξανε στο δυναμικό. Όμως, σε σύγκριση με το Nintendo 64, και ειδικά το PlayStation 2 και το Dreamcast, ήταν δύσκολο να κερδίσεις έδαφος. Μόνο 8 παιχνίδια κυκλοφόρησαν για αυτήν την υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένων των Tempest 3000 ή Space Invaders XL
Microvision – MB – 1979
Το Game Boy (που πρόσφατα έκλεισε τα 30) θεωρείται συχνά λανθασμένα ότι είναι η πρώτη φορητή κονσόλα με εναλλάξιμα δοχεία. Λοιπόν, είχε στην πραγματικότητα προηγηθεί η Microvision της MB (αργότερα έγινε το Vectrex) σχεδόν μια δεκαετία. Αυτό το μακρύ μηχάνημα επέτρεψε ήδη να απολαμβάνει διαφορετικά παιχνίδια στα τέλη του 1979. Το διαφορετικό είναι υποτιμητικό, γιατί μεταξύ των κατασκευαστικών ελαττωμάτων που περιόρισαν τη διάρκεια ζωής της οθόνης, των εξαρτημάτων και του πληκτρολογίου και των 12 τίτλων του που κυκλοφόρησαν σε τέσσερα χρόνια, ήταν δεν είναι πραγματικά ένα πάρτι. Ωστόσο, μπορεί να καυχηθεί ότι είναι το πρώτο.
Phantom – Infinium Labs – Ακυρώθηκε
Ας κοροϊδέψουμε λίγο σε αυτήν την κατάταξη και ας αναφέρουμε το Phantom, την «κονσόλα» που δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας αλλά που έκανε τους παίκτες να ονειρεύονται νέες εκδόσεις το 2003. Τα αποσπάσματα έρχονται στο μυαλό γιατί ήταν πάνω από όλα ένας υπολογιστής ικανός να τρέξει το παιχνίδια της στιγμής και αυτά του μέλλοντος. Όμως, και αυτό ήταν το δυνατό του σημείο σύμφωνα με τους σχεδιαστές του, επέτρεψε την πρόσβαση στο gaming on demand, πιο γνωστό ως gaming στο cloud, χάρη στον σκληρό δίσκο και τη σύνδεσή του στο Διαδίκτυο. Το 2003. Άρα είμαστε πολύ μπροστά από το OnLive, το οποίο επίσης χάλασε. Στην πραγματικότητα, αφού δεν κατάφερε να βρει αρκετά τρελούς επενδυτές για να συγκεντρώσει τα 30 εκατομμύρια δολάρια που χρειάζονταν για το έργο, το Phantom απολύθηκε και τα Infinium Labs, από τότε που μετονομάστηκαν σε Phantom Entertainment, έβαλαν τα πληκτρολόγιά του στην αγκαλιά σας. Ο ιστότοπος είναι ακόμα online και μπορείτε ακόμα να αγοράσετε αυτά τα αξεσουάρ. Προσοχή όμως, δεν έχει ενημερωθεί από το 2011.
Gizmondo – Tiger Telematics – 2005
Είναι μια μηχανή που μας πούλησε ένα όνειρο πριν εκραγεί στον αέρα, όπως το θεαματικό ατύχημα μιας Ferrari Enzo στο Μαλιμπού, που αποκάλυψε τις εγκληματικές δραστηριότητες και τη γιγάντια απάτη των διευθυντών της Tiger Telematics. Αυτή η σουηδική εταιρεία είχε, στα χαρτιά, ένα εξαιρετικό φορητό μηχάνημα. Μια ωραία οθόνη, πολλά κουμπιά δράσης που υποδηλώνουν εξαιρετικό παιχνίδι και εντυπωσιακές λειτουργίες όπως το GPS. Η πολύ ελκυστική ιδέα προσέλκυσε επενδυτές, οι οποίοι συνεισέφεραν εκατομμύρια. Η Tiger Telematics θα μπορούσε τότε να αντέξει οικονομικά τις απαραίτητες άδειες για την επιτυχία ενός νέου μηχανήματος όπως το FIFA ή το SSX. Αλλά λίγο μετά την κυκλοφορία της κονσόλας, τον Οκτώβριο του 2005, ένα σουηδικό ταμπλόιντ αποκάλυψε ότι η εταιρεία είχε δεσμούς με την τοπική μαφία. Στη συνέχεια, τον Φεβρουάριο του 2006, το περίφημο ατύχημα της Ferrari με τον Στέφαν Έρικσον, έναν από τους διευθυντές της Gizmondo Europe, επί του σκάφους. Δυστυχώς για εκείνον, η έρευνα του ατυχήματος αποκάλυψε όλες τις παρατυπίες και ο Έρικσον κατέληξε στη φυλακή μαζί με άλλους μάνατζερ που κατηγορούνται για απάτη και φοροδιαφυγή. Μόνο 14 παιχνίδια κυκλοφόρησαν, περισσότερα από τα μισά από τα οποία κυκλοφόρησαν μόνο τη στιγμή της κυκλοφορίας.
Playdia – Bandai – 1994
Η δεκαετία του '90 ήταν μια εξαιρετική εποχή για την ανάπτυξη κονσολών κάθε είδους. Η Bandai, η οποία κατέχει άδειες για ζουμερά anime όπως το Dragon Ball, ήταν αποφασισμένη να μπει στο παιχνίδι. Το αποτέλεσμα ήταν το Playdia, μια μηχανή ψυχαγωγίας πολυμέσων για νέους και όχι μια πραγματική κονσόλα παιχνιδιών. Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο πιο κατάλληλος όρος, αφού από τους τριάντα τίτλους που κυκλοφόρησαν, σχεδόν όλοι είναι στην πραγματικότητα διαδραστικές ταινίες που βασίζονται σε γνωστές άδειες όπως Dragon Ball, Sailor Moon ή Kamen Rider. Τίποτα πολύ συναρπαστικό, εκτός από το ότι η κονσόλα ήρθε με έναν ασύρματο ελεγκτή υπερύθρων, και αυτό, το 1994.
Pippin - Apple Bandai - 1996
Δεν είναι μυστικό ότι αφότου ο Steve Jobs αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εταιρεία που είχε ιδρυθεί από κοινού το 1985, όλα έπεσαν στο κύμα. Δημιουργήθηκε μια ολόκληρη σειρά μηχανημάτων. Ανάμεσά τους, το Newton, ένα πρώιμο tablet που λειτούργησε μόνο στα μισά του δρόμου. εκτυπωτές? κάμερες? και στη μέση όλων, μια κονσόλα παιχνιδιών. Σχεδιασμένο σε συνεργασία με την Bandai, η τελευταία ήταν υπεύθυνη για τη σχεδίαση από μόνη της, ενώ η Apple παρείχε τα εξαρτήματα και το λειτουργικό σύστημα (System 7 για τους γνωρίζοντες). Για τον Bandai, ήταν μια ευκαιρία να αξιοποιήσει τη φήμη της Apple, ενώ για την Apple ήταν μια ευκαιρία να κυκλοφορήσει ένα βασικό Macintosh των 500 δολαρίων. Δυστυχώς, τίποτα δεν πήγε σύμφωνα με το σχέδιο. Η ημερομηνία κυκλοφορίας στην Ιαπωνία καθυστέρησε έξι μήνες και η απαγορευτική τιμή της για μια κονσόλα παιχνιδιών την εμπόδισε να κερδίσει έδαφος σε αυτήν την αγορά όπου κυριαρχούν η Nintendo, η Sony και η SEGA. Λιγότερα από 80 παιχνίδια κυκλοφόρησαν στην Ιαπωνία και περίπου 18 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πραγματική αποτυχία, πουλήθηκαν μόνο 42.000 αντίτυπα.
Super A'Can – Funtech – 1995
Η Νοτιοανατολική Ασία είναι περισσότερο γνωστή για την απήχησή της στη μαύρη αγορά. Τα επίσημα παιχνίδια ή οι κονσόλες είναι τόσο ακριβά που οι παίκτες σε αυτούς τους τομείς θεωρούν πιο κερδοφόρο να αγοράσουν ένα εντελώς παράνομο αντίγραφο ή κλώνο. Αλλά η Funtech, μια εταιρεία από την Ταϊβάν, ήθελε να το δοκιμάσει τη δεκαετία του 90. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν η Super A'Can, μια κονσόλα 16-bit με σχέδιο πολύ παρόμοιο με το Super NES, αλλά που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο 1995, στη μέση του πολέμου των 32 bit. Δεν είχε καμία πιθανότητα και κυκλοφόρησαν μόνο 12 παιχνίδια. Οι ζημίες ανήλθαν σε 6 εκατομμύρια δολάρια, με αποτέλεσμα το κλείσιμο της Funtech, η οποία κατέστρεψε όλο τον εξοπλισμό της κατά την παραγωγή και πούλησε τον υπόλοιπο ως ανταλλακτικά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Loopy - Casio - 1995
Μια κονσόλα παιχνιδιών που απευθύνεται σε κορίτσια γυμνασίου/λυκείου; Η Casio το έκανε το 1995. Αυτή η δεύτερη κονσόλα από τον κατασκευαστή που είναι περισσότερο γνωστή για τις αριθμομηχανές της ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της όσον αφορά τις επιδόσεις. Το Loopy περιείχε έναν έγχρωμο θερμικό εκτυπωτή που σας επέτρεπε να εκτυπώσετε τα δικά σας αυτοκόλλητα από στιγμιότυπα οθόνης ενός από τα δέκα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν. Προφανώς, η Casio έφτιαξε την κονσόλα της για να ανταγωνιστεί τις πολλές πουρικούρα που αφθονούν στην Ιαπωνία. Αλλά φυσικά, μεταξύ του παλιού αλλά ενοποιημένου 16-bit και της αυξανόμενης επιτυχίας των 32-bit, το Loopy δεν άντεξε πολύ παρά την ψεύτικη καλή ιδέα του. Ναι, γιατί οι γυναίκες πρέπει να αρκεστούν σε μια κονσόλα που δεν είναι πολύ καλή, σαν να μην έχει πρόσβαση στις άλλες;
PEAK – SEGA – 1993
Όταν ένας μεγάλος κατασκευαστής στοχεύει παιδιά, παίρνετε το SEGA PEAK. Είναι ουσιαστικά ένα Genesis με ορισμένα χαρακτηριστικά ειδικά σχεδιασμένα για εκπαιδευτικά παιχνίδια. Ξεκινώντας με το Magic Pen, ένα μεγάλο μπλε μολύβι επικολλημένο στη βάση της φωτεινής κίτρινης κονσόλας. Τα φυσίγγια, που ονομάζονταν "Storyware", είχαν σχήμα παιδικού παραμυθιού όπως τόσα άλλα. Το βιβλίο, το οποίο περιείχε διαδραστικά κουτιά, τοποθετήθηκε στο πάνω μέρος της κονσόλας. Πατώντας τη γραφίδα, μπορείτε να σχεδιάσετε ή να εκτελέσετε ορισμένες ενέργειες. Επιπλέον, τα πλαίσια άλλαζαν με κάθε σελίδα που γύριζε. Αν και η επιτυχία του επικεντρώθηκε κυρίως στην Ιαπωνία (πάνω από 3 εκατομμύρια πωλήσεις), λίγοι θυμούνται να έχουν διασχίσει το δρόμο του.
FM Towns Marty – Fujitsu – 1993
Η πρώτη κονσόλα 32-bit στην ιστορία ήταν, πράγματι, γιαπωνέζικη, αλλά δεν ήταν το PlayStation, πολύ μακριά από αυτό. Έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι οι κονσόλες 32-bit γεννήθηκαν με τους ανθρώπους που τις έκαναν επιτυχημένες. Δεν είναι έτσι. Η πρώτη κονσόλα αυτής της γενιάς προήλθε από την πρωτοπόρο των υπολογιστών στην Ιαπωνία, τη Fujitsu. Μετά την κρίσιμη και εμπορική επιτυχία του FM7, η ιαπωνική εταιρεία αποφάσισε να σχεδιάσει έναν νέο υπολογιστή, τους FM Towns, για να ανταγωνιστεί το PC-98 της NEC. Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος της αγοράς κονσολών, οι διευθυντές αποφάσισαν να φτιάξουν μια έκδοση για οικιακές κονσόλες. Το αποτέλεσμα ήταν το FM Towns Marty. Εξοπλισμένη με μονάδα CD-ROM για παιχνίδια και μονάδα δισκέτας για αντίγραφα ασφαλείας (δεν μπορούμε να κρύψουμε την προέλευσή της), αυτή η κονσόλα 32 bit είναι συμβατή με όλα τα παιχνίδια FM Towns. Δυστυχώς, όπως και με τον υπολογιστή, δεν είχε επιτυχία παρά τη δεύτερη έκδοση με σκούρο γκρι χρώμα. Κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1993, το μοναδικό άλμπουμ των FM Towns Marty θα ήταν το πρώτο στην κατηγορία του, αν και αυτό παραμένει συζητήσιμο.
Κανάλι F – Fairchild – 1976
Πρωτοποριακό αν υπάρχει, το Fairchild Channel F ήταν ένα από τα πρώτα, αν όχι το πρώτο, που χρησιμοποίησε φυσίγγια που βασίζονται σε ROM. Γνωστό και ως Fairchild Video Entertainment System, αυτό το μηχάνημα κυκλοφόρησε το 1976, πριν από το Atari 2600 κατά περίπου δέκα μήνες. Ο Jerry Lawson, ένας από τους μηχανικούς, ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία αυτών των προγραμματιζόμενων κασετών, τα οποία εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σε κάποιο βαθμό στο Nintendo Switch σήμερα. Παρά τα περίεργα και μεγάλα χειριστήρια, το Canal F κατάφερε να δημιουργήσει μια καλή θέση για τον εαυτό του σε αυτήν την αρχόμενη αγορά. Με πολύ πιο επιτυχημένα παιχνίδια από το Odyssey, για παράδειγμα, η επιτυχία του ήταν εξασφαλισμένη.
GX-4000 – Άμστραντ – 1990
Όταν ένας μοντέρνος κατασκευαστής μικροϋπολογιστών στην Ευρώπη πιστεύει ότι ο κόσμος των κονσολών πρέπει να είναι παρόμοιος, συμβαίνει το βιομηχανικό ατύχημα που είναι το GX-4000 της Amstrad. Ο Άλαν Σούγκαρ, το αφεντικό της βρετανικής εταιρείας, ήθελε να μπει στο δωμάτιο. Τι καλύτερος τρόπος να το κάνετε από μια κονσόλα παιχνιδιών; Επιπλέον, με τη γκάμα των υπολογιστών, αρκεί να μετατρέψετε έναν από αυτούς και τέλος. Φαντάζεται κανείς ότι η σκέψη ήταν πάνω κάτω η ίδια όταν βλέπει το αποτέλεσμα. Κυκλοφόρησε το 1990, το GX-4000 δεν είναι τίποτα άλλο από ένα Amstrad CPC Plus 4 χωρίς πληκτρολόγιο. Τα παιχνίδια Cartridge είναι συμβατά αλλά όχι τα καλύτερα. Δημοφιλείς κυρίως στην Ευρώπη, αυτοί οι μικροϋπολογιστές έχουν κάνει τις όμορφες μέρες των Γάλλων να παίζουν με παιχνίδια Loriciels ή Infogrames. Όχι όμως το GX-4000, το οποίο εγκαταλείφθηκε λιγότερο από ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του.
PC-FX – NEC – 1994
Το περίφημο Tetsujin Project, για να ανταγωνιστεί τα 32 bit της εποχής, είχε και το βαρύ καθήκον να διαδεχθεί μια από τις καλύτερες κονσόλες στην ιστορία, το PC Engine (ή TurbografX-16 στη χώρα μας). Δεν ξέρουμε αν αυτή η πίεση υπερίσχυσε με την εφευρετικότητα των σχεδιαστών ή αν το concept παρέσυρε κατά τη διάρκεια της παραγωγής, αλλά η κονσόλα που είδε το φως της δημοσιότητας τον Δεκέμβριο του 1994 έμοιαζε με υπολογιστή και έφερε το όνομα PC-FX. Προοριζόμενη να βελτιωθεί με τον ίδιο τρόπο όπως ένας υπολογιστής, το μηχάνημα σύντομα ωχρίσθηκε σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό. Πράγματι, δεν υπάρχει τσιπ 3D μέσα και, επομένως, δεν υπάρχουν πολύγωνα στην οθόνη. Αυτή η αποτυχημένη στροφή θα είναι ο λόγος για το PC-FX και τα 62 παιχνίδια του που αποτελούνται κυρίως από διαδραστικές ταινίες.
Zodiac – Tapwave – 2003
Ένα άλλο θύμα της φούσκας του Διαδικτύου των αρχών της δεκαετίας του 2000, το πολύ ανερχόμενο Zodiac of Tapwave (που ιδρύθηκε από πρώην υπαλλήλους της Palm), γείτονα της Google στο Mountain View. Αυτή η πολύ μοντέρνα εμφάνιση φορητή κονσόλα (στη δεύτερη έκδοση της στη φωτογραφία) κυκλοφόρησε το 2003 και, όπως ήταν αναμενόμενο, ενσωμάτωσε το λειτουργικό σύστημα Palm. Τα παιχνίδια θα μπορούσαν να φορτωθούν με δύο τρόπους: συνδέοντας το μηχάνημα σε υπολογιστή και αντιγράφοντας το περιεχόμενο από τον υπολογιστή στην κονσόλα ή μεταφέροντας τα παιχνίδια σε μια κάρτα SD. Παρά κάποιες ενδιαφέρουσες προσαρμογές όπως το Pro Skater 4 του Tony Hawk ή το Doom II, ήταν το PSP της Sony που θα το επισκίαζε σε σημείο να το κρύψει εντελώς.
N-Gage – Nokia – 2003
Ας τελειώσουμε αυτή την ανασκόπηση των ελάχιστα γνωστών κονσολών αναφέροντας την κονσόλα μισού τηλεφώνου, μισού παιχνιδιού της Nokia, το N-Gage. Το mobile gaming υπάρχει εδώ και πολύ καιρό και ο Φινλανδός κατασκευαστής το έχει εκμεταλλευτεί. Όταν κυκλοφόρησε το 2003, το N-Gage ήταν ξεχωριστό. Παρά τον αρκετά κομψό σχεδιασμό της, η συσκευή έπρεπε να κρατιέται στην άκρη της κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών συνομιλιών. Όμως η εργονομική ανοησία δεν τελείωσε εκεί. Για να τοποθετήσετε τα φυσίγγια στο πρώτο μοντέλο, έπρεπε να αφαιρεθεί η μπαταρία. Ήταν σαν όνειρο. Ευτυχώς, αυτό το ελάττωμα διορθώθηκε στο N-Gage QD ένα χρόνο αργότερα. Αυτό το μηχάνημα έχει δει εξαιρετικές προσαρμογές δημοφιλών αδειών της εποχής όπως Worms, Tomb Raider, Pandemonium ή Monkey Ball. Εύκολο να βρεθεί σήμερα, θα πρέπει να ικανοποιήσει τους συλλέκτες που έχουν ανάγκη από περιέργεια.
