بهترین کنسول های قدیمی و قدیمی در تاریخ

همانطور که همه ما می دانیم تاریخ را با حروف بزرگ می نویسند. در مورد بازی های ویدیویی هم همینطور. اگر سازندگان اصلی کنسول مانند نینتندو، سونی، مایکروسافت یا SEGA را بشناسیم، بقیه چطور؟ کسانی که رویکردهای جدیدی را امتحان کرده اند یا چرخ را دوباره اختراع کرده اند. خب همین الان بهت میگیم

Magnavox Odyssey که در سال 1972 در ایالات متحده و 1973 در اروپا منتشر شد، اولین کنسول بازی

نامی بین ستاره ای برای این کنسول سفید برفی. Odyssey اولین نسل از کنسول های بازی بود و توسط Magnavox تولید شد. این جعبه نشاسته ای دارای سیستم کارت بود و به تلویزیون متصل بود. کنسول بازی را سیاه و سفید نشان داد. بازیکنان یک لایه پلاستیک روی صفحه قرار می دادند و از دکمه های چرخش برای حرکت دادن نقاط استفاده می کردند.

Fairchild Channel F، در سال 1976 در ایالات متحده راه اندازی شد

کنسول بازی Fairchild Channel F (همچنین با نام Video Entertainment System یا VES نیز شناخته می شود) در نوامبر 1976 در ایالات متحده عرضه شد و به قیمت 170 دلار فروخته شد. این اولین کنسول بازی ویدیویی در جهان بود که دارای یک ریزپردازنده بود و بر اساس یک سیستم کارتریج ساخته شد.

آتاری 2600 که در سال 1977 در ایالات متحده منتشر شد

Atari 2600 (یا Atari VCS) یک کنسول نسل دوم است که تاریخ آن از اکتبر 1977 ساخته شده است. در آن زمان، حدود 199 دلار فروخته می شد و به یک جوی استیک و یک بازی مبارزه ("Combat") مجهز بود. آتاری 2600 یکی از محبوب‌ترین کنسول‌های بازی ویدیویی نسل خود بود ( رکوردهای طول عمر در اروپا را شکست) و آغاز بازار انبوه بازی‌های ویدیویی بود.

Intellivision در سال 1980 در ایالات متحده راه اندازی شد

کنسول بازی Intellivision که در سال 1979 توسط Mattel تولید شد، رقیب مستقیم Atari 2600 بود. این کنسول در سال 1980 در ایالات متحده با قیمت 299 دلار به فروش رفت و شامل یک بازی بود: Las Vegas BlackJack. .

سگا SG-1000 که در سال 1981 در ژاپن عرضه شد

SG 1000 یا سگا بازی 1000 یک کنسول نسل سومی است که توسط ناشر ژاپنی SEGA تولید شده است و ورود آن به بازار بازی های ویدیویی خانگی را نشان می دهد.

Colecovision در سال 1982 در ایالات متحده راه اندازی شد

این کنسول بازی با قیمت متوسط ​​​​399 دلار در آن زمان، یک کنسول نسل دوم بود که توسط شرکت چرمی کانکتیکات تولید می شد. گرافیک و کنترل های بازی آن شبیه به بازی های آرکید دهه 80 بود. تقریباً 400 عنوان بازی ویدیویی در طول عمر آن بر روی کارتریج ها منتشر شد.

آتاری 5200 که در سال 1982 در ایالات متحده عرضه شد

این کنسول بازی نسل دوم برای رقابت با نسل های قبلی خود یعنی Intellivision و ColecoVision، محبوب ترین کنسول های بازی موجود در بازار و بالاتر از همه، ارزان ترین، تولید شد. آتاری 5200 که هرگز در فرانسه عرضه نشد، می خواست نوآوری خود را از طریق 4 پورت کنترلر و کشوی ذخیره سازی خود به نمایش بگذارد. با این حال، کنسول به طرز بدی شکست خورد.

SNK's Neo-Geo که در سال 1991 در ژاپن عرضه شد، رویس کنسول های بازی!

کنسول Neo-Geo که با نام سیستم سرگرمی پیشرفته NeoGeo نیز شناخته می شود، مشابه سیستم آرکید Neo-Geo MVS است. کتابخانه بازی دوبعدی آنها بر روی بازی های مبارزه ای متمرکز شده است و کیفیت خوبی دارد. چهره، عموم مردم آن را یک کنسول "لوکس" می دانند.

Panasonic's 3DO Interactive Multiplayer که در سال 1993 در ایالات متحده منتشر شد

این کنسول با ظاهری مدرن‌تر از نمونه‌های خود، از استاندارد 3DO (اشیاء سه‌بعدی) که توسط The 3DO Company، یک شرکت آمریکایی منتشرکننده بازی‌های ویدیویی، ایجاد شده است، مطابقت داشت. حداکثر وضوح آن 3×320 در 240 میلیون رنگ بود و از برخی جلوه های سه بعدی پشتیبانی می کرد. این شامل یک پورت جوی استیک بود، اما اجازه می داد 16 پورت دیگر آبشار شوند. قیمت آن؟ 3 دلار

جگوار در سال 1993 در ایالات متحده عرضه شد

جگوار علیرغم نام رویایی و فناوری پیشرفته اش، عمر زیادی در بازار نداشت. آخرین کنسول کارتریجی که توسط آتاری عرضه شد، دارای کتابخانه نسبتاً محدودی بود که ممکن است شکست آن را توضیح دهد.

Nuon – VM Labs – 2000

در اوایل دهه 2000، Nuon به بازار آمد، یک فناوری VM Labs که توسط یک مرد سابق آتاری تأسیس شده بود، که اجازه می داد یک جزء ویدیویی به یک پخش کننده DVD اضافه شود. برای کسانی که به یاد دارند، جف مینتر یکی از توسعه دهندگان نرم افزار آنها بود. او مسئول طوفان و همه انواع آن و حمله شترهای جهش یافته بود. اگر این ایده بر روی کاغذ جذاب باشد، تنها توشیبا و سامسونگ به این کار دست پیدا کردند. اما در مقایسه با نینتندو 64 و به خصوص پلی استیشن 2 و دریم کست، به سختی می توان جای پایی به دست آورد. تنها 8 بازی از جمله Tempest 3000 یا Space Invaders XL برای این پشتیبانی منتشر شد

Microvision – MB – 1979

معمولاً به اشتباه تصور می شود که Game Boy (که اخیراً 30 ساله شده است) اولین کنسول قابل حمل با کارتریج های قابل تعویض است. خوب، تقریباً یک دهه قبل از آن، Microvision MB (بعدها به Vectrex تبدیل شد) بود. این ماشین طولانی قبلاً در پایان سال 1979 امکان لذت بردن از بازی‌های مختلف را داشت. واقعا یک مهمانی نیست با این حال، می تواند به اولین بودن خود ببالد.

Phantom – Infinium Labs – لغو شد

بیایید در این رتبه بندی کمی تقلب کنیم و به فانتوم اشاره کنیم، "کنسولی" که هرگز نور روز را ندید اما باعث شد تا گیمرها رویای عرضه های جدید در سال 2003 را در سر بپرورانند. این نقل قول ها به ذهن متبادر می شوند زیرا بیش از هر چیز یک رایانه شخصی بود که قادر به اجرای آن بود. بازی های لحظه ای و بازی های آینده اما، و این نقطه قوت آن به گفته طراحانش بود، به لطف هارد دیسک و اتصال به اینترنت، امکان دسترسی به بازی های درخواستی را که بیشتر به عنوان بازی در فضای ابری شناخته می شود، می داد. در سال 2003. بنابراین ما بسیار جلوتر از OnLive هستیم، که آن هم خراب شد. در واقع، پس از ناکامی در یافتن سرمایه‌گذار دیوانه‌ای که بتواند 30 میلیون دلار مورد نیاز پروژه را جمع‌آوری کند، فانتوم آرام گرفت و آزمایشگاه‌های اینفینیوم، از زمانی که به Phantom Entertainment تغییر نام دادند، صفحه‌کلیدهای آن را صفر کردند تا روی پای شما بگذارند. وب سایت هنوز آنلاین است و این لوازم جانبی هنوز قابل خریداری است. اما مراقب باشید، از سال 2011 به روز نشده است.

Gizmondo – Tiger Telematics – 2005

این ماشینی است که قبل از منفجر شدن در هوا رویایی را به ما فروخت، مانند تصادف تماشایی فراری انزو در مالیبو، که فعالیت های مجرمانه و کلاهبرداری عظیم مدیران Tiger Telematics را آشکار کرد. این شرکت سوئدی، روی کاغذ، یک دستگاه قابل حمل عالی داشت. صفحه نمایش زیبا، تعداد زیادی دکمه اکشن که به گیم پلی عالی اشاره می کند و ویژگی های جالبی مانند GPS. مفهوم بسیار جذاب سرمایه گذارانی را جذب کرد که میلیون ها نفر کمک کردند. پس از آن Tiger Telematics می تواند مجوزهای لازم برای موفقیت دستگاه جدیدی مانند FIFA یا SSX را فراهم کند. اما اندکی پس از عرضه کنسول، در اکتبر 2005، یک روزنامه سوئدی فاش کرد که این شرکت با مافیای محلی ارتباط دارد. سپس، در فوریه 2006، تصادف معروف فراری با استفان اریکسون، یکی از مدیران گیزموندو اروپا، سوار شد. متأسفانه برای او، بررسی تصادف تمام بی نظمی ها را آشکار کرد و اریکسون به همراه سایر مدیران متهم به کلاهبرداری و فرار مالیاتی به زندان افتاد. تنها 14 بازی منتشر شد که بیش از نیمی از آنها فقط در زمان انتشار منتشر شدند.

Playdia – Bandai – 1994

دهه 90 زمان بسیار خوبی برای توسعه انواع کنسول ها بود. Bandai که دارای مجوزهای انیمه شاداب مانند Dragon Ball است، مصمم بود وارد بازی شود. نتیجه Playdia بود، یک دستگاه سرگرمی چند رسانه ای برای جوانان به جای یک کنسول بازی واقعی. در واقع، این مناسب ترین اصطلاح است، زیرا از بین سی عنوان منتشر شده، تقریباً همه آنها در واقع فیلم های تعاملی هستند که بر اساس مجوزهای شناخته شده ای مانند Dragon Ball، Sailor Moon یا Kamen Rider ساخته شده اند. هیچ چیز خیلی هیجان انگیزی نیست، به جز اینکه کنسول با یک کنترلر بی سیم مادون قرمز عرضه شد، و این در سال 1994 بود.

پیپین - اپل باندای - 1996

بر کسی پوشیده نیست که پس از اینکه استیو جابز مجبور شد شرکتی را که در سال 1985 تأسیس کرده بود ترک کند، همه چیز به باد رفت. یک سری کامل از ماشین ها ایجاد شد. در میان آنها، نیوتن، یک تبلت اولیه که فقط در نیمه راه کار می کرد. چاپگرها؛ دوربین ها؛ و در وسط آن یک کنسول بازی. با همکاری Bandai طراحی شد، دومی به تنهایی مسئول طراحی بود، در حالی که اپل قطعات و سیستم عامل را ارائه کرد (سیستم 7 برای کسانی که می دانند). برای باندای، این فرصتی بود تا از شهرت اپل استفاده کند، در حالی که برای اپل این فرصتی بود تا یک مکینتاش پایه 500 دلاری عرضه کند. متاسفانه هیچ چیز طبق برنامه پیش نرفت. تاریخ عرضه در ژاپن شش ماه به تعویق افتاد و قیمت گزاف آن برای یک کنسول بازی مانع از آن شد که در این بازار تحت سلطه نینتندو، سونی و SEGA جای پایی پیدا کند. کمتر از 80 بازی در ژاپن و حدود 18 بازی در ایالات متحده منتشر شد. یک شکست واقعی، تنها 42.000 نسخه فروخته شد.

Super A'Can – Funtech – 1995

آسیای جنوب شرقی بیشتر به خاطر جذابیت در بازار سیاه شهرت دارد. بازی ها یا کنسول های رسمی آنقدر گران هستند که گیمرها در این زمینه ها خرید یک کپی یا کلون کاملا غیرقانونی را سودآورتر می دانند. اما Funtech، یک شرکت تایوان، در دهه 90 می خواست آن را امتحان کند. نتیجه این تلاش، Super A'Can بود، یک کنسول 16 بیتی با طراحی بسیار شبیه به Super NES، اما در ماه اکتبر به فروش رسید. 1995، در میانه جنگ 32 بیتی. هیچ شانسی نداشت و فقط 12 بازی منتشر شد. ضرر و زیان بالغ بر 6 میلیون دلار بود که منجر به تعطیلی Funtech شد که تمام تجهیزات آن را در حین تولید از بین برد و بقیه را به عنوان قطعات یدکی به ایالات متحده فروخت.

Loopy - Casio - 1995

کنسول بازی برای دختران دبیرستانی/دبیرستانی؟ کاسیو این کار را در سال 1995 انجام داد. این کنسول دوم از سازنده ای که بیشتر به خاطر ماشین حساب هایش شناخته می شود، از نظر عملکرد بسیار جلوتر از زمان خود بود. Loopy حاوی یک چاپگر حرارتی رنگی بود که به شما امکان می داد استیکرهای خود را از روی تصاویر یکی از ده بازی منتشر شده چاپ کنید. بدیهی است که کاسیو کنسول خود را برای رقابت با پوریکوراهای فراوانی که در ژاپن وجود دارد ساخته است. اما مطمئناً، بین 16 بیت قدیمی اما تثبیت شده و موفقیت روزافزون 32 بیتی، Loopy علیرغم ایده خوب ساختگی خود، دوام زیادی نداشت. بله، چرا خانم ها باید به کنسولی بسنده کنند که خیلی خوب نیست، انگار به بقیه دسترسی ندارد؟

PEAK – SEGA – 1993

وقتی یک سازنده بزرگ بچه ها را هدف قرار می دهد، شما SEGA PEAK را دریافت می کنید. این اساسا یک Genesis با برخی ویژگی‌ها است که به طور خاص برای بازی‌های آموزشی طراحی شده‌اند. با قلم جادویی شروع کنید، یک مداد آبی بزرگ که به پایه کنسول زرد روشن چسبانده شده است. کارتریج‌ها که "Storyware" نامیده می‌شوند، مانند بسیاری دیگر مانند یک کتاب داستان کودکانه بودند. این کتاب که حاوی جعبه های تعاملی بود، در قسمت بالای کنسول قرار داده شد. با فشار دادن قلم، می توانید کارهای خاصی را ترسیم یا انجام دهید. علاوه بر این، با هر صفحه ای که ورق می شد، کادرها تغییر می کردند. اگرچه موفقیت آن عمدتاً در ژاپن متمرکز بود (بیش از 3 میلیون دستگاه فروخته شد)، تعداد کمی به یاد دارند که از مسیر آن عبور کرده باشند.

FM Towns Marty – فوجیتسو – 1993

اولین کنسول 32 بیتی تاریخ در واقع ژاپنی بود، اما پلی استیشن چندان دور از آن نبود. ما تمایل داریم فکر کنیم که کنسول های 32 بیتی با افرادی متولد شده اند که آنها را موفق کرده اند. اینجوری نیست. اولین کنسول این نسل از پیشگام کامپیوتر در ژاپن، فوجیتسو ساخته شد. به دنبال موفقیت انتقادی و تجاری FM7، شرکت ژاپنی تصمیم گرفت کامپیوتر جدیدی به نام FM Towns را برای رقابت با PC-98 شرکت NEC طراحی کند. بنابراین، با توجه به وسعت بازار کنسول، مدیران تصمیم به ساخت نسخه ای برای کنسول های خانگی گرفتند. نتیجه FM Towns Marty بود. این کنسول 32 بیتی مجهز به درایو CD-ROM برای بازی ها و فلاپی درایو برای پشتیبان گیری (نمی توانیم منشا آن را پنهان کنیم)، با تمام بازی های FM Towns سازگار است. متأسفانه، مانند رایانه، با وجود نسخه دوم با رنگ خاکستری تیره، موفقیت آمیز نبود. تنها آلبوم FM Towns Marty که در فوریه 1993 منتشر شد، اولین آلبوم در رده خود بود، اگرچه این موضوع هنوز جای بحث دارد.

کانال F – Fairchild – 1976

در صورت وجود، Fairchild Channel F یکی از اولین، اگر نه اولین، بود که از کارتریج های مبتنی بر ROM استفاده کرد. این دستگاه که با نام سیستم سرگرمی ویدیویی Fairchild نیز شناخته می شود، در سال 1976 عرضه شد و حدود ده ماه قبل از Atari 2600 عرضه شد. جری لاوسون، یکی از مهندسان، مسئولیت ساخت این کارتریج های قابل برنامه ریزی را بر عهده داشت که امروزه نیز تا حدودی در نینتندو سوییچ استفاده می شود. با وجود کنترلرهای عجیب و طولانی، Canal F توانسته جایگاه خوبی را در این بازار اولیه برای خود ایجاد کند. به عنوان مثال، با بازی های بسیار موفق تر از Odyssey، موفقیت آن تضمین شده بود.

GX-4000 – آمستراد – 1990

هنگامی که یک سازنده میکروکامپیوتر مد روز در اروپا فکر می کند که دنیای کنسول ها باید مشابه باشد، حادثه صنعتی که GX-4000 آمستراد است رخ می دهد. آلن شوگر، رئیس شرکت انگلیسی، می خواست وارد اتاق شود. چه راهی بهتر از کنسول بازی برای انجام این کار؟ در ضمن با گستره کامپیوترها کافیه یکیشون رو تبدیل کنید و بس. آدم وقتی نتیجه را می بیند تصور می کند که فکرش کم و بیش یکسان بوده است. GX-1990 که در سال 4000 عرضه شد، چیزی جز Amstrad CPC Plus 4 بدون صفحه کلید نیست. بازی های کارتریج سازگار هستند اما بهترین نیستند. این میکروکامپیوترها که بیشتر در اروپا محبوب هستند، روزهای زیبای فرانسوی ها را با بازی های Loriciels یا Infogrames ساخته اند. اما نه GX-4000 که کمتر از یک سال پس از عرضه رها شد.

PC-FX - NEC - 1994

پروژه معروف Tetsujin برای رقابت با 32 بیت آن زمان، وظیفه سنگین جانشینی یکی از بهترین کنسول های تاریخ یعنی PC Engine (یا TurbografX-16 در کشورمان) را نیز بر عهده داشت. ما نمی دانیم که آیا این فشار از نبوغ طراحان بهتر شد یا این که مفهوم در طول تولید منحرف شد، اما کنسولی که در دسامبر 1994 روشنایی روز را دید، شبیه یک رایانه شخصی بود و نام PC-FX را بر خود داشت. این دستگاه که قرار بود مانند یک کامپیوتر بهبود یابد، به زودی در مقایسه با رقبا رنگ پرید. در واقع، هیچ تراشه سه بعدی در داخل وجود ندارد و بنابراین، هیچ چند ضلعی روی صفحه نمایش وجود ندارد. این چرخش ناموفق دلیل PC-FX و 3 بازی آن است که عمدتاً از فیلم های تعاملی تشکیل شده است.

زودیاک – Tapwave – 2003

یکی دیگر از قربانیان حباب اینترنت در اوایل دهه 2000، Zodiac بسیار رو به رشد Tapwave (که توسط کارمندان سابق Palm تأسیس شد)، همسایه Google در Mountain View. این کنسول قابل حمل با ظاهر بسیار مدرن (در نسخه دوم آن در عکس) در سال 2003 عرضه شد و همانطور که انتظار می رفت، سیستم عامل Palm را در خود جای داده بود. بازی‌ها را می‌توان به دو صورت بارگیری کرد: با اتصال دستگاه به رایانه و کپی کردن محتوا از رایانه شخصی به کنسول، یا با قرار دادن بازی‌ها روی کارت SD. با وجود برخی اقتباس‌های جالب مانند Pro Skater 4 از Tony Hawk یا Doom II، این PSP سونی بود که آن را تحت الشعاع قرار داد تا جایی که به طور کامل آن را پنهان کرد.

N-Gage – نوکیا – 2003

اجازه دهید این بررسی از کنسول های کمتر شناخته شده را با ذکر کنسول نیمه بازی و نیمه گوشی نوکیا یعنی N-Gage به پایان برسانیم. بازی های موبایلی مدت هاست که وجود داشته و سازنده فنلاندی از آن بهره برده است. وقتی در سال 2003 عرضه شد، N-Gage خاص بود. با وجود طراحی نسبتاً زیبا، دستگاه باید در حین مکالمات تلفنی روی لبه خود نگه داشته شود. اما مزخرفات ارگونومیک به همین جا ختم نشد. برای قرار دادن کارتریج در مدل اول، باتری باید خارج می شد. مثل یک رویا بود. خوشبختانه این نقص یک سال بعد در N-Gage QD برطرف شد. این دستگاه اقتباس های عالی از مجوزهای محبوب آن زمان مانند Worms، Tomb Raider، Pandemonium یا Monkey Ball را دیده است. امروزه پیدا کردن آن آسان است و باید کلکسیونرهایی را که به کنجکاوی نیاز دارند راضی کند.